Ikony kultury - Astor Piazzolla

IKONY KULTURY: ASTOR PIAZZOLLA
THE ART OF ASTOR PIAZZOLLA

W sobotę i niedzielę – 28 stycznia (godz. 17.00 i 20:00) oraz 29 stycznia 2022 roku (godz. 17.00) rozbrzmiewać będą w Willi Lentza tanga, których rytm rozsławił na świecie Astor Piazzolla. Na program muzycznego spotkania złożą się utwory genialnego kompozytora i wirtuoza bandoneonu, okrzyknięto mistrzem tanga i twórcą stylu „tango nuevo”. Artysta łączył w swoich kompozycjach charakter tradycyjnego argentyńskiego tańca, z elementami barokowych form muzycznych, wpływami jazzu jak i burzliwymi emocjami nowojorskich dzielnic biedy (gdzie przez pewien czas mieszkał).

Wśród prezentowanych kompozycji znajdą się m.in. następujące arcydzieła Mistrza: „Milonga is coming”, „Melancólico Buenos Aires”, „Balada Para Mi Muerte”, „Tango Suite”, „Vuelvo al Sur”, „Adiós Nonino”, „Verano Porteño”, „Milonga per tre”, „Preludio para el Año 3001” i „Tango Ballet”.

Nieśmiertelne utwory Twórcy przedstawią następujący Artyści: gitarzysta – Krzysztof Meisinger, śpiewająca aktorka – Aneta Todorczuk, i kontrabasista – Michał Sobuś.

Gwiazdą wieczorów będzie również zespół Royal String Quartet w składzie: Izabella Szałaj-Zimak (I skrzypce), Elwira Przybyłowska (II skrzypce), Paweł Czarny (altówka). Kwartet wielokrotnie wystąpił na BBC Proms, ważną rolę w budowaniu marki Royal String Quartet odegrał ponadto specjalny koncert wykonany dla królowej Elżbiety II.

Sobota – 28.01.2023, godziny 17.00 i 20.00
Niedziela – 29.01.2023, godzina 17.00

Bilety dostępne:
https://bilety.willa-lentza.pl/

Wykonawcy:
 
Krzysztof Meisinger - zdaniem krytyki i melomanów z całego świata jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej charyzmatycznych gitarzystów klasycznych. Współpracuje z takimi gwiazdami muzyki klasycznej jak Sumi Jo, Philharmonia Quartett Berlin czy orkiestra Academy of St Martin in the Fields. Jego talent międzynarodowa krytyka porównuje do talentu takich artystów jak Piotr Anderszewski czy Pepe Romero, a do jego mistrzów należą wielcy gitarzyści naszych czasów tacy jak Aniello Desiderio czy Christopher Parkening. Wstępuje na całym świecie od Tokyo po Los Angeles i Buenos Aires grając koncerty w najbardziej renomowanych salach takich jak Musikverein w Wiedniu, Wigmore Hall w Londynie, Tokyo International Forum, Filharmonia Berlińska, Theatre du Chatelet w Paryżu czy Teatr Wielki Opera Narodowa w Warszawie. Debiuty Krzysztofa Meisingera w Filharmonii Berlińskiej i Złotej Sali Musikverein w Wiedniu zakończyły się wielominutowymi owacjami na stojąco. Występuje z najlepszymi orkiestrami takimi jak Academy of St Martin in the Fields, PKF – Prague Philharmonia, Sinfonia Varsovia, Bilkent Symphony Orchestra czy Sinfonietta Cracovia u boku takich dyrygentów jak Wojciech Michniewski, Krzysztof Urbański, Michał Klauza, Michael Maciaszczyk czy Łukasz Borowicz.

Występował na wielu festiwalach m.in. Festiwal Muzyki Polskiej w Krakowie, Usedomer Musikfestival, Festiwal Muzyczny w Łańcucie, Festiwal im. Jerzego Waldorffa w Radziejowicach, „Muzyka w Starym Krakowie”, Festiwal Muzyczny w Łańcucie, Letni Festiwal Filharmonii Narodowej, La Folle Journee de Varsovie, „Toruń- Muzyka i Architektura”, czy Festiwal Laureatów Konkursów Muzycznych w Bydgoszczy.

Jego nagrania otrzymują liczne wyróżnienia i znakomite recenzje światowej krytyki. Ma swoim dorobku obecnie 10 płyt solowych oraz wiele płyt na których występuje gościnnie. Wśród albumów solowych są nagrania dokonane w słynnym Abbey Road Studio w Londynie z orkiestrą Academy of St Martin in the Fields pod dyrekcją Jose Marii Florencio (Melodia Sentimental), z Sumi Jo, Filharmonią Praską i Philharmonia Quartet Berlin (Meisinger), z orkiestrą Sinfonia Varsovia (Astor oraz Astor - live at the Opera), czy z orkiestrą barokową Poland baROCK (Vivaldissimo). W maju 2020 roku Krzysztof Meisinger podpisał 3-letni ekskluzywny kontrakt płytowy z brytyjską wytwórnią CHANDOS. Debiutancki album nagrany dla tej wytwórni zatytułowany „Elogio de la Guitarra” pozyskuje oszałamiające recenzje, a przez czołowy amerykański portal muzyczny AllMusic został uhonorowany nagrodą „Best of 2021”.
Jest laureatem m.in. Medalu Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”, Nagrody Artystycznej Prezydenta Szczecina, Nagrody „Pro Arte”, Nagrody Indywidualnej Ministra Kultury. 

Jest założycielem i dyrektorem artystycznym MEISINGER Music Festival – corocznego festiwalu muzycznego odbywającego się od 2017 roku w Szczecinie. Dzięki najwyższemu poziomowi artystycznemu i profesjonalnej organizacji stał się on szybko największym i najbardziej prestiżowym festiwalem muzyki klasycznej w regionie Pomorza Zachodniego. Od początku istnienia MMF gościli na nim tacy artyści jak Ivo Pogorelich, Sumi Jo, Piotr Anderszewski, Mariza, L’Arpeggiata, Alena Baeva, Janoska Ensemble, Daniel Stabrawa, Sinfonia Varsovia, Soyoung Yoon i wielu innych wybitnych artystów.
W maju 2022 roku, w rankingu brytyjskiego portalu muzycznego uDiscoverMusic, Krzysztof Meisinger został uznany za jednego z 20 najwybitniejszych gitarzystów klasycznych wszech czasów. W rankingu tym jego nazwisko widnieje obok Andreasa Segovii, Juliana Breama czy Francisco Tarregi.
 
Royal String Quartet
Izabella Szałaj-Zimak - I skrzypce
Elwira Przybyłowska - II skrzypce
Paweł Czarny - altówka
Michał Pepol - wiolonczela
 
20 lat wspólnego grania, 17 płyt docenionych przez międzynarodową krytykę, nagrodzonych dwoma „Fryderykami” i sześcioma nominacjami do tej nagrody. Koncerty na wszystkich kontynentach, wierna publiczność. Do tego 15 lat Kwartesencji, czyli festiwalu, podczas którego muzycy w swych ambitnych artystycznie przedsięwzięciach nie uznają granic gatunków.
Royal String Quartet to dziś marka rozpoznawalna na całym świecie. Kiedy obcuje się z ich żywiołowością, pomysłowością artystyczną, skłonnością do poszukiwań i otwartością na nowe wyzwania, trudno uwierzyć, że grają już tyle lat. „Podczas grania staramy się wywołać w sobie skrajne emocje”, deklarują członkowie zespołu. W interpretacjach kwartetu krytycy odnajdują wiele wyrazistych „faktur i kolorów, wspartych na wnikliwej znajomości konstrukcji” („BBC Music Magazine”). To granie „pewne i energetyczne o szerokim wachlarzu dynamiki i barw, ze starannie przygotowanymi niespodziewanymi zwrotami akcji” („Gramophone”).

Gdy w trakcie studiów przyjeżdżali do Londynu na kursy mistrzowskie u Amadeus Quartet, tęsknie spoglądali na mekkę kameralistów – Wigmore Hall. Dziś mają na koncie aż piętnaście występów w tej sali. Kiedy budowali swoje brzmienie, pilnie ćwicząc klasykę literatury kwartetowej, nie przypuszczali, że wkrótce staną się ekspertami od muzyki XX i XXi wieku. Gdy w 1998 roku zakładali kwartet w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, zapewne nie spodziewali się, że już wkrótce klasyczne brzmienie kwartetowe połączą z piosenką, folkiem, jazzem, a nawet muzyką klubową, a listą dokonań i sukcesów zespołu będzie można obdzielić kilka kwartetów smyczkowych.
Precyzja techniczna, klarowność muzycznej formy i nienaganny styl to podstawy, na których członkowie Royal String Quartet budowali swoją karierę. Muzycy wiele zawdzięczają – oprócz Amadeus Quartet – przede wszystkim Alban Berg Quartett (studia podyplomowe w Kolonii, 2001–2004), a także Kwartetowi Camerata i Ryszardowi Duziowi z Kwartetu Wilanów. Ciężka praca i zdobyte umiejętności zaowocowały nagrodami m.in. w Casale Monferrato (Włochy), Krakowie, Kuhmo (Finlandia) i na renomowanym konkursie w kanadyjskim Banff. RSQ otrzymał również nagrodę fundacji Borletti-Buitoni „dla wybitnych muzyków u progu kariery” oraz Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „w uznaniu zasług dla kultury polskiej”, zaś w 2007 roku kwartet nominowano do prestiżowej brytyjskiej nagrody Royal Philharmonic Society.

Melomani całego świata poznali brzmienie kwartetu dzięki współpracy z BBC: w latach 2004–2006 zespół objęty był elitarnym programem New Generation Artist, czego efektem były liczne występy, nagrania (część z nich, wydana na płytach, dołączana była do „BBC Music Magazine”) oraz transmisje radiowe. Od tego czasu koncertów kwartetu można regularnie słuchać m.in. w Programie 2 Polskiego Radia, BBC 3 i wielu innych rozgłośniach. Recitale RSQ transmitowane były przez telewizję Mezzo i TVP Kultura. W budowaniu marki zespołu ważną rolę odegrał także specjalny koncert dla królowej Elżbiety II. Odtąd słowo Royal w nazwie zespołu, które, jak twierdzą muzycy, było dość spontanicznym wyborem, zyskało nowe znaczenie…

Zespół jest doceniany przez najważniejsze festiwale na świecie. Pięciokrotnie wystąpił na BBS Proms, grał też m.in. na City of London Festival, Aldeburgh Festival, West Cork Music w Irlandii, Schleswig Holstein i Rheingau Festival w Niemczech, Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Warszawie, Sacrum Profanum w Krakowie, Wratislavia Cantans we Wrocławiu oraz australijskim Perth International Arts Festival. Oprócz Wigmore Hall kwartet wystąpił z recitalami w londyńskiej Cadogan Hall, Concertgebouw w Amsterdamie, Bridgewater Hall w Manchesterze, National Gallery of Art, Phillips Collection oraz w Smithsonian Institute w Waszyngtonie (na komplecie instrumentów Antonio Stradivariego), Studio 104 w Maison de la Radio w Paryżu, Le Grand Theatre w Bordeaux, Sali im. Martinů w Pradze, Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Konzerthausach w Wiedniu i Berlinie, Sejong Center w Seulu, Beijing Concert Hall w Pekinie, sztokholmskim Konserthuset, a także w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego, w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Sukcesy zespołu zaowocowały trwającą od 2008 roku współpracą z brytyjską wytwórnią Hyperion. RSQ stał się jednym z czołowych ambasadorów polskiej kultury. Zarejestrował na czterech płytach kwartety Karola Szymanowskiego i Ludomira Różyckiego (premiera fonograficzna), komplet dzieł kwartetowych Henryka Mikołaja Góreckiego, Krzysztofa Pendereckiego i Witolda Lutosławskiego oraz utwory Pawła Szymańskiego i Pawła Mykietyna. Ostatnio Brytyjczycy powierzyli Royal String Quartet nagranie utworów swojego klasyka współczesności, Jamesa MacMillana (2018). Albumy zespołu docenili krytycy m.in. miesięcznika „Gramophone” (Editor’s Choice), „BBC Music Magazine” (Disc of the Month), „Diapason” i „The Strad”.

Dokonania młodego pokolenia awangardowych kompozytorów także pasjonują muzyków kwartetu, którzy głęboko angażują się w pracę nad nowymi utworami, uczą się niekonwencjonalnych technik i podejmują niecodziennych zadań (także aktorskich!). Ta działalność zaowocowała m.in. wydaniem DVD „Liminal Studies” z audiowizualnymi utworami Wojtka Blecharza i CD „Umbrae” z kwartetami Andrzeja Kwiecińskiego (Bôłt Records 2017). W kraju RSQ wydawał płyty także w firmach DUX i BeArTon, za co dwukrotnie otrzymał nagrodę polskiego przemysłu muzycznego „Fryderyk”.
Przyjaźnie zadzierzgnięte z artystami ze świata muzyki klasycznej to długa lista najświetniejszych instrumentalistów i śpiewaków, wśród których znajdują się Angela Hewitt, Sir Thomas Allen, Mark Padmore, Urszula Kryger, Stephen Kovacevich, Janusz Olejniczak, Martin Fröst, Ingolf Wunder, Maciej Frąckiewicz, Marcin Zdunik Andrzej Bauer, Łukasz Kuropaczewski, Wojciech Świtała, kwartety Škampa i Śląski oraz Kwadrofonik.
Chęć przełamywania klasycznych konwencji, poszukiwanie nowych form wypowiedzi i potrzeba dotarcia do szerszej niż tylko filharmoniczna publiczności – wszystko to doprowadziło do niezwykłych spotkań z artystami reprezentującymi diametralnie różne strony sceny muzycznej. Warto tu wspomnieć o albumie „Kayah & Royal Quartet” (Kayax/Agora 2010), który zdobył szeroki rozgłos i zyskał status Złotej Płyty, oraz o przedsięwzięciu teatralnym „Nowa Warszawa” – recitalu piosenek o stolicy w wyrafinowanych opracowaniach Bartka Wąsika, śpiewanych przez Stanisławę Celińską (Nowy Teatr 2012).

W 2004 roku muzycy RSQ stworzyli własny festiwal. Kwartesencja to dziś jedna z ważniejszych imprez muzycznych Warszawy, podczas której zespół przypomina wielką klasykę kameralistyki, ale przede wszystkim pokazuje, że muzyka to nie przebrana we frak sztampa, lecz ciekawa, zaskakująca, często niepokojąca sztuka dźwięków, która znakomicie opisuje współczesny świat. Właśnie podczas Kwartesencji odbyło się wiele prawykonań utworów skomponowanych specjalnie dla RSQ przez m.in. Pawła Szymańskiego, Wojciecha Blecharza, Andrzeja Kwiecińskiego, Zygmunta Koniecznego, Marcina Stańczyka.
Muzycy od lat dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi kameralistami. W latach 2012–2015 byli wykładowcami Queen’s University w Belfaście. Od 10 lat pozostają wierni własnym kursom mistrzowskim w Rybnej, a na co dzień nauczają na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w warszawskich szkołach muzycznych.
Otwartość, chęć eksperymentowania, nieustanne poszukiwania własnej prawdy artystycznej sprawiają, że Royal String Quartet nie traci impetu, nie mówiąc o popadaniu w rutynę. „Po dwudziestu latach wspólnej pracy wciąż jeszcze nie wiemy o sobie wszystkiego”, mówią członkowie zespołu. To sprawia, że nieustannie zaskakują siebie samych i publiczność.
 
Michał Sobuś
Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz studia podyplomowe USC Thornton School of Music w Kalifornii (USA). Muzyk orkiestrowy na stałe związany z Operą Narodową w Warszawie (Muzyk solista) oraz Orkiestrą Sinfonia Varsovia (vc lider grupy kontrabasów). Współzałożyciel Sinfonia Varsovia String Quintet z którym występował w Europie i Japonii. Współpracuje orkiestrami między innymi Sinfonietta Cracovia, Orkiestrą Polskiego Radia oraz teatrami w Warszawie. Chętnie angażuje się w edukację. Od wielu lat dzięki zaproszeniu przez Krzysztofa Meisingera występujący z nim w wielu projektach muzycznych.
 
Aneta Todorczuk
Absolwentka Liceum Muzycznego w Białymstoku w klasie skrzypiec oraz Wydziału Aktorskiego warszawskiej Akademii Teatralnej. Na zawodowej scenie zadebiutowała w 2001 roku rolą Anusi w „Szkole żon” w reż. Jana Englerta. W tym samym roku została etatową aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Obecnie współpracuje z teatrami: Komedia, Polonia, Och-Teatr, Teatr Warszawy, Teatr Miejski w Lesznie.
Ma na koncie dziesiątki ról filmowych i serialowych i teatralnych, oraz własne muzodramy, z którymi występuje na terenie całej Polski: „Matka Żona kochanka”, „Projekt Kofta”, „Kobieta, która wpadała na drzwi”.